Ochrona ekosystemów leśnych

Ochronę czynną prowadzi się na gruntach leśnych będących własnością Parku. Zabiegi ochronne ingerujące w procesy przyrodnicze zachodzące w ekosystemach leśnych są podejmowane wyłącznie dla osiągnięcia konkretnych, wyraźnie określonych celów ochronnych. Zasadniczo wspierają naturalne procesy rozwojowe, a zakres ingerencji jest tym mniejszy, im wyższy jest stopień naturalności i stabilności ekosystemów. Zabiegi ochronne uwzględniają charakter i tempo naturalnych procesów rozwojowych lasu, właściwych dla poszczególnych stadiów i faz rozwojowych i "o krok" je wyprzedzają. W drzewostanach o charakterze naturalnym starszych faz rozwojowych zabiegi pielęgnacyjno-ochronne są podejmowane tylko w takich przypadkach, gdy z różnych przyczyn nie następuje po nich faza odnowieniowa i brak pewności co do zachowania ciągłości procesów lasotwórczych i trwałości lasu. Zabiegi ochronne są podejmowane nie tylko tam, gdzie wymaga tego cały drzewostan, lecz i wówczas, gdy istnieje uzasadniona potrzeba ochrony jego fragmentów, a nawet pojedynczych osobników (np. drzew pomnikowych, gatunków specjalnej troski lub zbyt rzadko reprezentowanych).

Jako wykładnik potencjalnego zróżnicowania warunków siedliskowych ekosystemów leśnych przyjmuje się zbiorowiska naturalnej roślinności potencjalnej. Ustalone dla nich docelowe typy lasu, docelowe składy gatunkowe oraz orientacyjne składy upraw, stanowią podstawę planowania hodowlano-ochronnego.

Zestaw i rodzaj zabiegów ochronnych dostosowany jest do stanu siedlisk, stopni zgodności aktualnych składów gatunkowych z docelowymi, faz rozwojowych i wymagań ekologicznych gatunków budujących drzewostany oraz ich struktury, stanu zdrowotnego i sanitarnego.

Przy realizacji odnowień w pierwszej kolejności wykorzystywane są odnowienia naturalne.

Jednym z głównych zadań ochrony lasów PPN jest przebudowa monokultur sosnowych założonych na gruntach porolnych. Polega ona na dosadzaniu gatunków dostosowanych do lokalnych warunków siedliskowych. Celem tych zabiegów jest doprowadzenie do powstania lasu o zróżnicowanej strukturze wiekowej i gatunkowej. W przypadku, kiedy dochodzi do zagrożeń drzewostanów czynnikami biotycznymi (jak np. gradacje szkodliwych owadów) lub abiotycznymi istnieje zagrożenie rozpadu struktur drzewostanów. Działaniami przeciwdziałającymi tym zjawiskom są cięcia sanitarne, traktowane jako odrębny rodzaj zabiegów. Np. w ramach cięć sanitarnych usuwa się drzewa chore i silnie zasiedlone przez owady mogące powodować gradacje i rozprzestrzenianie się patogenów.

W niektórych drzewostanach w ramach zabiegów pielęgnacyjnych usuwane są gatunki obce rodzimej florze, zawleczone lub wprowadzone ze względów gospodarczych. Celem tych działań jest przywrócenie naturalnego składu gatunkowego lasów PPN.

Całość zadań ochronnych ekosystemów leśnych wykonywanych w Parku realizowana jest poprzez:

1) odnowienia, podsadzenia, zalesienia, dolesienia luk, poprawki i uzupełnienia;
2) zabiegi pielęgnacyjne upraw, młodników, nalotów i podrostów;
3) regulację i stabilizację struktury drzewostanów (trzebieże);
4) przebudowę drzewostanów;
5) ochronę drzewostanów przed czynnikami biotycznymi i abiotycznymi

 

 Zabiegi ochrony czynnej w zakresie pielÄ™gnacji upraw i drzewostanów (w ha)

lesne

 

Ochrona ekosystemów leśnych przed czynnikami biotycznymi i abiotycznymi

 lesne ochrona