Aktualności

Czy wiewiórki mają babcię i dziadka?

Rude futro, puszysta kita i pędzelki na uszach – ten budzący powszechną sympatię gryzoń jest kojarzony niemal przez każdego. Nie każdy jednak wie, że nasza polska Basia może nie być ruda, lecz… czarna! Niektóre wiewiórki pospolite zamieszkujące obszary górskie i podgórskie (np. Tatry) mają ciemne futerko. Ot taka wariacja. ;)

Długość ciała wiewiórki wynosi od 20 do 24 cm. Jej ogon może mierzyć nawet 20 cm, zaś charakterystyczne ucho z kitką – do 3,5 cm. Waga dorosłej wiewiórki oscyluje od 200 do 400 gram. Wśród głównych składników diety wiewiórki należy wymienić nasiona drzew liściastych i iglastych, pączki, kwiaty, pędy, grzyby, a także owady, jaja i pisklęta ptaków. By przetrwać zimę, wiewiórki tworzą swoiste spiżarnie w dziuplach. Ponadto zakopują pod ziemią orzechy, żołędzie czy grzyby.

Czytaj więcej...

Zima za pasem

Zima wprowadza wiele zmian w świecie przyrody. Jednym z pierwszych sygnałów zwiastujących ochłodzenie są piękne, złote liście drzew, które z czasem opadają. Liście mają stosunkowo dużą powierzchnię, w związku z czym w dużym stopniu odparowują wodę. Zimą, gdy gleba zamarza, dostęp korzeni do wody jest zdecydowanie utrudniony lub wręcz niemożliwy. Zrzucanie liści jest więc jednym z mechanizmów, które pozwalają drzewom przetrwać ten trudny okres. Zdecydowanie lepiej radzą sobie drzewa iglaste. Ich igły są pokryte specjalną substancją, która ogranicza parowanie wody, dzięki czemu iglaki całą zimę są przystrojone na zielono (wyjątkiem jest modrzew, który ma bardzo cienkie i delikatne igły, które co roku zrzuca).

Zwierzęta również tolerują zimno w różnym stopniu i mają różne taktyki na przetrwanie chłodniejszych miesięcy. Niektóre pozostają aktywne całą zimę, inne zapadają w tak zwany sen zimowy. Zwierzęta zasypiające na zimę nigdy nie zapominają, że kluczem do bezpiecznego zimowania są dodatkowe rezerwy tłuszczu. Kilka centymetrów więcej tu i ówdzie decyduje o życiu! Dlatego jesienią borsuki, niedźwiedzie i inne „śpiochy” znacząco zwiększają swoją masę ciała. W świecie zwierząt nie tylko ssaki „wyłączają” się na zimę. Żółw błotny, nasz najrzadszy gad, przez około 5 miesięcy hibernuje. Najzimniejszą porę roku spędza zagrzebany na dnie zbiornika wodnego. Jego puls znacznie wtedy zwalnia, a zapotrzebowanie na energię spada niemal do zera.

Czytaj więcej...