Ramsar

Konwencja Ramsarska a dokładnie: Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (ang. Ramsar Convention on Wetlands) to porozumienie, podpisane przez niektóre państwa 2 lutego 1971 roku w Iranie, w miejscowości Ramsar, mające na celu prowadzenie wspólnej polityki odnośnie ochrony i zachowania wybranych obszarów wodno-błotnych.

Strony, które podpisały to porozumienie, przekonane są, że obszary wodno-błotne stanowią zasoby o wielkiej wartości gospodarczej, kulturalnej, naukowej i rekreacyjnej, a ich utrata byłaby nie do naprawienia. Uwzględniają podstawowe funkcje ekologiczne obszarów wodno-błotnych jako regulatorów stosunków wodnych oraz jako środowiska życiowego charakterystycznej flory i fauny, a w szczególności ptactwa wodnego. Dążą do powstrzymania, obecnie i w przyszłości, wzrastającego naruszania i zanikania tych obszarów, a także uznają, że ptactwo wodne podczas wędrówek sezonowych może przelatywać granice i wskutek tego powinno być traktowane jako zasób międzynarodowy.

Konwencja dokładnie określa, czym są obszary wodno-błotne, a także jakie gatunki, w szczególności ptaków objęte są porozumieniem.

Spis obszarów Ramsar zawiera 2242 obszarów o łącznej powierzchni 215 247 833 hektarów (2016 rok). Do tej pory podpisało ją 169 krajów, a początkowymi sygnatariuszami w 1971 roku było 18 państw. Najwięcej obszarów wykazanych w spisie Konwencji Ramsarskiej ma Wielka Brytania (170), a największą powierzchnię tych obszarów ma Kanada (13 086 767 ha).

W roku 2002 Poleski Park Narodowy rozpoczął starania, aby znaleźć się na liście Ramsar. Po trzech latach formalności, Park uzyskał tytuł obszaru Ramsar. Obecnie w Polsce jest tylko 16 obszarów o takiej randze:

Więcej informacji na temat tego, co zawiera podpisane porozumienie (Konwencja) poniżej:

1. KONWENCJA o obszarach wodno-błotnych   (Dz. U. z dnia 29 marca 1978 r.)

2. Oficjalna strona Ramsar (jęz. angielski) - www.ramsar.org

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł